Τι είναι τα Κολομποδρόμια?

Τι είναι τα Κολομποδρόμια?

Τι είναι τα Κομποδρόμια

Τα Κολομποδρόμια είναι αγώνες, που ξεκίνησαν στην Κίνα λόγω έλλειψης χώρου για περιστερώνες στα σπίτια των μεγάλων πόλεων. Αμέσως έγινε μία νέα μόδα αγώνων, πού μπορείς να τρέξεις τα περιστέρια σου επί ίσοις όροις με ανταγωνιστές εκτροφείς ακόμα και από άλλες χώρες. Θα λέγαμε πώς είναι κάτι σαν τον ιππόδρομο των περιστεριών... Πριν αρχίσουμε να αναλύουμε την έννοια και τον σκοπό αυτού του είδους αγώνα, θα ήθελα να πω αρχικά ότι το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι στο 90% των Κολομποδρομίων σε όλο τον κόσμο, αγωνίζονται μικρά πουλιά, κάτω του ενός έτους, διεκδικώντας κάποιο έπαθλο.

Βασική ιδέα:

Η βασική ιδέα είναι πως υπάρχει ένας τεράστιος περιστερώνας, πού ο κάθε εκτροφέας στέλνει τα πουλιά του για να αγωνιστούν. Τα πούλια πρέπει να μην έχουν πετάξει ποτέ ξανά από την ημέρα της γέννησής τους, για να πετάξουν για πρώτη φορά στον περιστερώνα του Κολομποδρομίου, ώστε να πιστέψουν πως εκεί είναι το πραγματικό τους σπίτι. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να συμμετέχουν μόνο περιστέρια με το αναγνωρισμένο χοντρό του Παγκόσμιου Οργανισμού FCI, τα οποία παίρνουν οι εκτροφείς από τον Σύλλογο που είναι εγγεγραμμένοι και οι σύλλογοι με τη σειρά τους από την ομοσπονδία της κάθε χώρας. Με αυτόν τον τρόπο διαβεβαιώνεται πώς τα περιστέρια είναι μικρότερα του ενός έτους. Αφού απελευθερωθούν τα περιστέρια και πετάνε στον περιστερώνα για περίπου έναν μήνα, οι υπεύθυνοι του Κολομποδρομίου τα βάζουν σε ειδικές κούτες και τα μεταφέρουν στις πίστες απελευθέρωσης. Αρχικά τα αφήνουν από τα 5 km μακριά από το κουμάσι τους και κάθε φορά απομακρύνονται όλο και περισσότερο, μέχρι να φτάσουν και τα 500+ χιλιόμετρα που είναι συνήθως οι τελικοί αγώνες. Συνήθως οι αγώνες είναι πέντε και ξεκινάνε από τα 150 μέχρι και τα 500+ χιλιόμετρα.

Επιστροφή:

Ο αγώνας έχει να κάνει με την ταχύτητα επιστροφής στον περιστερώνα. Όποιο περιστέρι γυρίσει 1ο σε κάθε αγώνα παίρνει και το ανάλογο έπαθλο, το οποίο είναι είτε χρηματικό είτε κάποιο βραβείο. Ο χρόνος επιστροφής καταγράφεται σε ειδικά ρολόγια, με τη βοήθεια μικροτσίπ που τοποθετούνται στα πόδια του κάθε αγωνιζόμενου περιστερίου.

Βραβεία/Έπαθλα:

Στο τέλος όλων των αγώνων βγαίνουν και τα καλύτερα περιστέρια, σε σχέση με τα αποτελέσματα που είχαν γενικά σε όλους τους αγώνες. Αυτά τα περιστέρια λέγονται Άσσοι και κερδίζουν ανάλογα έπαθλο. Τέτοια Κολομποδρόμια υπάρχουν αρκετά σε όλο τον κόσμο και καθημερινά φτιάχνονται όλο και περισσότερα, με όλο και μεγαλύτερα έπαθλα, θέλοντας να τραβήξουν το ενδιαφέρον των εκτροφέων. Ο αριθμός των πουλιών που φιλοξενούνται ποικίλλει, από 1.000 πουλιά μέχρι και πολλές χιλιάδες περιστέρια και είναι ανάλογα με το μέγεθος πού περιστερώνα που διαθέτει το κάθε Κολομποδρόμιο. Το κάθε πουλί που συμμετέχει στο παιχνίδι, πληρώνει το αντίτιμο συμμετοχής από το οποίο οι ιδιοκτήτες αφαιρούν όλα τα έξοδα και όλα τα χρήματα των επάθλων και ότι περισσέψει μένει σε αυτούς. Προφανώς και πρέπει να μείνει κάτι και σε αυτούς, διότι είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση, που το κέρδος είναι ο μοναδικός σκοπός, όπως και σε όλες τις επιχειρήσεις του κόσμου. Πολλοί εκτροφείς και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχουν το κέρδος που βγάζεις μέσω των περιστεριών, σαν κάτι πολύ κακό που αγγίζει τα όρια του κακουργήματος. Μάλλον δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι το κέρδος είναι εκείνο που ανεβάζει την ποιότητα σε όλους τους τομείς, λόγω ανταγωνισμού και αναγκάζει τους εκτροφείς να ανεβάσουν τον πήχη σχετικά με τους στόχους τους. Αρκεί να μην το παρακάνουμε βέβαια....

Δημοπρασία:

Μετά το τέλος των αγώνων και αφού έχουν μοιραστεί τα έπαθλα στους νικητές, αρχίζει η δημοπρασία των περιστεριών. Τα περιστέρια ποζάρουν στο φακό των φωτογράφων, με τα αποτελέσματά τους γραμμένα στο πλάι της φωτογραφίας τους. Οι φωτογραφίες κοινοποιούνται δημόσια και οι εκτροφείς από όλο τον κόσμο χτυπιούνται μεταξύ τους για το ποιος θα δώσει τα περισσότερα, για να κερδίσει το "κορίτσι" της φωτογραφίας. Όταν η δημοπρασία κλείσει, τα περιστέρια μεταφέρονται στους νέους τους κατόχους.

Θετικά και αρνητικά:

Τα μοναδικά αρνητικά σημεία που βλέπω εγώ στα Κολομποδρόμια, είναι πρώτον πως τα πουλιά που τρέχουν πρέπει να είναι κάτω του ενός έτους ηλικιακά, με αποτέλεσμα να βγαίνουν βιαστικά συμπεράσματα για την αξία τους και δεύτερον ότι την ώρα που τα περιστέρια σου αγωνίζονται, εσύ σαν εκτροφέας δεν έχεις τη χαρά ούτε της εκπαίδευσης τους, αλλά ούτε και της επιστροφής τους στον περιστερώνα σου. Το συναίσθημα που νιώθει ένας εκτροφέας όταν βλέπει το περιστέρια του να γυρίζουν στο σπίτι τους, είναι κάτι αναντικατάστατο! Τα θετικά όμως είναι πολύ περισσότερα. Καταρχήν μπορείς να ανταγωνιστείς κάποιον εκτροφέα από την άλλη άκρη της γης, που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα σου δινόταν ποτέ αυτή η ευκαιρία. Ένα άλλο επίσης θετικό σημείο, είναι πώς μπορείς να συμμετέχεις στον αγώνα χωρίς να χρειάζεται να έχεις πολλά περιστέρια στον περιστερώνα σου και χωρίς να χρειάζεσαι κάποιον εξοπλισμό, οι πολλές γνώσεις. Ακόμη, μπορείς να συμμετέχεις και αν δεν έχεις καθόλου περιστέρια στη διάθεσή σου, αγοράζοντας από κάποιον εκτροφέα πουλιά μόνο για αυτόν τον αγώνα ή ακόμα και να "ενεργοποιήσεις" τα περιστέρια κάποιου άλλου, για να τρέξουν για σένα. Αυτό βέβαια γίνεται μόνος στην περίπτωση που κάποιος εκτροφέας δεν θέλει να ποντάρει στα πουλιά του. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα όμως είναι τα έπαθλα! Τα περιστέρια που φτάνουν πρώτα στον τελικό, χαρίζουν πολλά χρήματα στον ιδιοκτήτη τους. Από μερικές χιλιάδες ευρώ μέχρι και ένα εκατομμύριο. Για αυτό το λόγο, όλο και περισσότεροι εκτροφείς δείχνουν ενδιαφέρον σε τέτοιου είδους αγώνες.

Όλα αυτά όμως είναι ευχάριστα, μόνο αν οι διοργανωτές παίζουν χωρίς παρατυπίες και κλεψιές. Αυτό είναι και το βασικό χαρακτηριστικό για ένα επιτυχημένο Κολομποδρόμιο. Αν παίζει χωρίς κλεψιές και αν δίνει τα έπαθλα κανονικά στους νικητές, τότε χωρίς αμφιβολία θα έχει πολλούς οπαδούς κάθε χρόνο και ταυτόχρονα πολλές χιλιάδες ευρώ στις τσέπες των διοργανωτών Και δικαίως.....